Zwarte magie.

Magie is al zo oud als de mensheid zelf. Men was er van overtuigd dat alles om hen heen bezield was. Of dit nu om het weer, het gewas, een verblijfplaats of een ziekte ging.
Om de geesten gunstig te stemmen leerden zij er mee te communiceren. Naarmate zij de kunst machtig werden en leerden hoe zij zich moesten wapenen tegen “kwade geesten” leerden zij ook hoe ze te manipuleren.
Met zwarte magie komen we in contact met de donkerste aspecten van ons zijn. De motieven om zwarte magie te bedrijven zijn niet langer ethisch maar egoïstisch.
Hoewel we geneigd zijn om de magische kunsten van onze voorouders te romantiseren, was dat lang niet altijd het geval. Over de hele wereld zijn praktijken bekend die middels verminkingen of rituele offers het doel hadden de macht over bepaalde zaken af te dwingen. Toen, maar ook in de 21ste eeuw!
De meeste gevallen van zwarte magie blijken echter een product te zijn van onze eigen angst. Een niet te onderschatten aspect, daar magie voor een groot gedeelte stoelt op de kracht van de gedachte. Alleen al het toelaten van de gedachte dat een vloek jouw leven zou beheersen is genoeg om angst te zaaien. Vertrouwen in je zelf en het distantiëren van zwarte magie is dus in veruit de meeste gevallen afdoende om er niet door te worden geraakt.

Van origine is hekserij geen duistere kunst. Veel van de vervolgde heksen waren niet meer dan kruidendeskundigen met kennis van de wetten der natuur en de verbanden onderling. Het is dan ook verschrikkelijk dat in de middeleeuwen duizenden vermeende heksen onschuldig zijn verbrand. Ik denk wel dat er door het geromantiseerde beeld dat momenteel leeft in de hedendaagse hekserij een deel onderbelicht blijft. Namelijk dat de kennis en kunde van de hekserij in verkeerde handen ook veel onheil kan brengen. Denk maar aan het Satanisme en de Voodoo. Het is niet mijn bedoeling om beide te bestempelen als alleen maar zwarte magie, maar het zijn wel twee sprekende voorbeelden van hoe het mis kan gaan als er mensen mee aan de slag gaan die leven met wrok en jaloezie.
Het valt niet te ontkennen dat bij veel mensen nog steeds een angst leeft voor heksen. En juist de angst kan alles weer buiten proporties brengen zoals dat ook gebeurde bij het verschijnen van de Heksenhamer. Als beoefenaarster van magie zie ik het dan ook als een grote verantwoordelijkheid om er zeer integer mee om te gaan.
In die zin begrijp ik ook wel de geheimhouding van verschillende groeperingen. Maar ook hier schuilt weer een adder onder het gras. Door de geheimhouding weet je niet precies van te voren waar je je mee in laat. Met name de verschillende loges hebben hierdoor een slechte naam gekregen. (en vaak niet onterecht)

Als je de principes van magie onder de knie hebt kan er een gevoel van onaantastbaarheid ontstaan. In deze potentiële gevaarlijke situatie kan de scheidingslijn tussen witte en zwarte magie heel dun worden. Want een ieder bezit zijn duistere kanten, net zoals er in elke man een vrouwelijk deel zit en in elke vrouw een mannelijk deel. De ware kunst is dan op het verlichte pad te blijven.